zondag 11 mei 2014 om 9.30 uur

We lezen uit de eerste brief van Petrus hoofdstuk 2:11-25. De apostel geeft in dit gedeelte allerlei praktische aanwijzingen hoe we als gelovigen in het leven kunnen staan. Daar komen ook lastige dingen bij om de hoek kijken. Zo schrijft hij bijvoorbeeld in vrs. 19: ´Het is een blijk van genade als iemand, doordat zijn aandacht op God gericht is, in staat is onverdiend leed te verdragen.´ Dat is geen eenvoudige opgave. Bij onverdiend leed worden we immers niet blij, maar we worden boos. We voelen ons gekwetst omdat onze pijn niet wordt gekend en gezien. We vinden het verschrikkelijk dat onze inspanningen niet alleen niet worden gewaardeerd, maar dat we worden gekleineerd of erger. Wat dan? Blijven we haten en wrokken? Of gaan we de weg van de liefde? Ook als we graag willen vergeven en de harmonie willen herstellen, blijkt het toch vaak in onszelf te blijven doorrommelen. Wat is dan een begaanbare weg?
Als er ergens mensen te vinden zijn, die ervaring hebben met ´onverdiend leed´ dan is het wel in een gewelddadig land als Zuid-Afrika. Daar gebeuren dagelijks de verschrikkelijkste dingen en soms lukt het mensen om toch een weg te vinden waarin daders en slachtoffers boven zichzelf uitstijgen. In deze viering zullen we aandacht besteden aan ´Het boek van vergeving; in vier stappen naar harmonie met onszelf en de ander´ geschreven door Desmond en Mpho Tutu.  In dit boek beschrijven vader en dochter Tutu een weg naar genezing via het volgen van een ´viervoudig pad´; het verhaal vertellen, de pijn benoemen, vergeving schenken, de relatie vernieuwen of loslaten. Wie niet vergeeft, zeggen zij, kan geen bevrijding ervaren. Die is vervuld van woede en wraakzucht die leiden tot de ondergang. We gaan horen wat deze ervaringsdeskundigen ons aanreiken.
ds. Petra van der Burg
 
Collecten:
1. Diaconie
2. Kerk